ไปหากบ

คืนนี้เป็นคืนเดือนมืด ขณะที่เจ้าหมาดำอิ่มเอมกับข้าวราดน้ำแกง
ผสมกับเศษอะไรต่อมิอะไรที่เจ้านายกินเหลือแล้วเทใส่กาละมังใหญ่ๆแล้วแบ่งให้ สำลีและพี่น้องอีก4ตัว ใบหูของมันตั้งเด่คอยฟังเสียงเจ้านายน้อยของมัน กำลังเตรียมไฟส่องสัตว์ ถุงตาข่าย และฉมวก และสวิงช้อนปลา เจ้าหมาแสนรู้แถม(ฉลาดมากกกกก)รู้ทันทีคืนนี้มี เฮ!แน่นอน พอพรบค่ำมันมานอนคอยอยู่หน้าประตูบ้านทันที พอพ่อใหญ่นายน้อยพี่ทื้องพร้อมกันเดินออกมาเห็นเขาเปิดไฟกันคนละ
ดวง เจ้าสำลีกระโจนพรวดออกนำหน้าไปก่อนทันทีพร้อมกับส่งเสียง งึ้ดด..งึ้ดดด.ไชโย!!ไปหากบ ไปหากบ ไปหากบ มึ้ง!ไปยิกก้อบหล่าวไอ้สำลี เสียงเจ้านายปานฟ้าผ่ามาเป็นเสียงเดียวกันเลย แต่!เฮอะๆๆๆเสียงหัวเราะก้องอยู่ในหัวดำๆของมัน5555555 ไม่ทันสำลีหรอก มันรีบวิ่งลงจากบ้านที่เป็นเนินหายไปกับความมืด ทุกคนส่องไฟตามไปก็จะเห็นแต่หางไวๆคืนนี้จะมีเจ้าดำกับพี่ฉูดลูก
พี่ใหญ่ของสำลีตามไปด้วย พอไปถึงห้วยที่จะส่องกบทุกคนก็เจอแต่สำลีที่ยืนคอยอยู่แล้ว พร้อมกับสะบัดหัวไปมาส่งเสียงเหมือนหมารำคาญ ส่งสายตาตำหนิอย่างรุนแรงมายังเหล่าเจ้านายที่ยืดยาดเชื่องช้า
ซะเหลือเกิน. งึ้ดดดดดง่าวววว เร็วเด้!รอนานแล้วเนี่ย พอลงห้วยพี่ฉูดผู้มากประสบการณ์จะเดินเลาะริมฝั่ง
   กับเจ้าดำหมาผู้มีขนยาวปิดหูปิดตาชอบเดินหายเข้าป่าแล้วจะไปดักคอยกับพี่ฉูดอยู่ข้างหน้า  ทันใดนั้นบ่าวชัยนายน้อยของสำลีก็ส่องไฟไปเจอกับสายตาใสปิ๊งคู่ใหญ่ที่นั่งยองอยู่กลางห้วยสะท้อนแสงไฟกลับมา เจ้าสำลีที่เดินพันแข้งพันขาอยู่ไม่ไกลมันก็เห็นสายตาคู่นั้นด้วย ทันใดเกิดเงาดำทะมึนกระโจนสามทีถึงเจ้าของสายตาใสปิ๊ง ที่มองมายังมันในตอนแรกพร้อมกับเห็นท่าย่อขาของเจ้าเงาดำตาใสปิ๊งก็เบิกโพรงปานเห็นผี เสียงในหัวก็ร้อง อย่าาาา. อย่าาาไอ้หมาควายมึงอย่า เข้....เสียงดังป๊อก!เข้าแทนที่. เจ้าของแล้วตาใสปิ๊งถึงกับตีลังกากลับหลังโดยอัตโนมัติเมื่อโดนตีนหมาควายเตะเข้าปลายคางซะเต็มเหนี่ยว เสียงร้องโอ๊บบบบ ไอ้หมาเหี้ย ไอ้ตาบอด ไอ้#:#*พอตั้งหลักได้เจ้ากบตัวใหญ่ก็กระโดดทีเดียวเข้าป่าหายลิบ ฝ่ายทางเจ้าหมาควายได้ยินเสียง สำลี้ สำลี้ๆๆตั้งแต่มันทำท่ากระโดดแล้ว แต่มันกลับทำหน้าหมางง อะไรเหรอ?เอ๊!เมื่อกี๊กูเตะตัวอะไรแว๊บๆหว่า แล้วทำไมเจ้านายกูเรียกกูทำไมวะ  ชาดเบร่อจริงมึ้งไอ้สำลี!มึ้งยิกก่อบไซร งึ้ดด..งึ้ดดดอ่าวนั่นกบเหรอนึกว่าตัวไหร555555.

เช้าตรู่วันหนึ่ง ฮ่าววววววววฮึ่ดดดดฮึ้ดด ..โครม! เอ๋งงง ! เสียงเหมือนของหนักๆหล่นจากที่สูง ตามมาด้วยเสียงร้องบ่งบอกว่า เป็นสุนัข ใช่แล้ว มันคือหมาตกที่นอน เฮ้ย!ไม่ใช่สิ เสียงหมาตกม้านั่งต่างหาก เหตุเกิดจากเจ้าหมาหนุ่มตัวดำ ชอบนอนที่สูงตัวนี้ มันบิดขี้เกียจจนตกม้านั่งของเจ้านาย ที่มันฉวยโอกาสจับจองเป็นที่นอนของมัน โดยที่ไม่ได้ปรึกษาหารือเจ้าของบ้านเลยสักนิด ว่าอนุญาติให้นอนได้หรือเปล่า ขณะที่เจ้าหมาหัวสูงกำลังนั่งนึกอยู่ว่ากูตกมาได้ไงวะ พลันประตูไม้ฝาขัดแตะซึ่งเป็นประตูหน้าบ้านก็เปิดออกตามด้วยเสียงปานฟ้าผ่า"มึ้งไซหนักหนาไอ้ สำลี" อะจึ๋ย! สำลีอุทานในหัวดำๆ พลันขนทั้งตัวก็ลุกตั้งโดยไม่ได้ตั้งใจท่าลุกยืนสี่ขาก็เปลี่ยนเป็นท่านั่งแข้งขาก็พร้อมใจกันสั่นพั่บๆเหมือนกับผีเข้า หน้าที่ดำก็พลันมีสีเขียวแถมขึ้นมาด้วย ได้แต่ส่งเสียงอ้อนวอน งึ้ด! งึ้ด! พร้อมทำหน้าตาสำนึกผิด "หัวสูงน้ะมึ้ง แม่ม! นอนที่สูงทำเป็นหรอยพรือพลัดที่นอน สมน้ำหน้า"เสียท่าหมาหมดเลยตรู เจ้าสำลีนึกในใจ ผู้ที่ออกมาตะโกนด่าคุณลีคือบ่าวชัย นายน้อยของสำลี แต่โดนแต่ละทีไม่น้อยเลยตรู สักพักเสียงคนในบ้านก็ตื่นกันหมด เสียงเปิดประตูหน้าบ้านไม้ไผ่ขัดแตะลายลูกแก้ว ซึ่งพ่อใหญ่พรผู้เป็นเจ้าของบ้านและเป็นคนขัดลายนี้เอง เสียงแอ้ดดดด.ยาวเลยคราวนี้ ทางเจ้าหมาตัวดำที่นั่งสั่นเหมือนองค์เข้าเจ้าลงต่อหน้า บ่าวชัยนายน้อยของมันนึกในใจ หาหม้ายเผากะฝังแล้วสำลีเหอ เจ้าสำลีนั่งรำพึงไปพร้อมๆกับองค์ลงอยู่ ไซสำลี? พรือสำลี?ไคทำไหร้สำลี?เสียงอึงคะนึงไปหมด สำลีจำได้ดีเสียงสุดท้ายคือแม่ใหญ่แดง ผู้ที่ชุบเลี้ยงมันมากับมือ หาหม้ายแม่ ไอ้สำลีมั้นพลัดม้านั่ง จากคำตอบที่บ่าวชัยบอกกับแม่แดง ตามมาคือเสียงหัวเราะรอบๆตัวเจ้าหมาดำ ฮ่าๆๆๆไอ้สำลีหมาเบร่อ  ไอ้สำลีไอ้หมาขาดหุ้น มึ้งนอนพรือแค่มั้นได้พลัดที่นอน